نمی دانم چرا دل بی قراره

تقدیم به چشمهایی که در راه مانده اند
و دلهایی  که انها را رانده اند 
وتقدیم به اشک هایی که قلب هایشان شکست
و عهد هایی که کسی ان را نبست .... 

مَبار ای آسمان امشب تو دیگر  که من دیشب به جایت گریه کردم  
  نشستم در فراغت گریه کردم ز داغش ، بی نهایت گریه کردم...

هر کسی هم نفسم شد دست آخر قفسم شد.
من ساده به خیالم که همه کار و کسم شد
اون که عاشقانه خندید خنده های منو دزدید
زیر چشمه مهربونی خواب یک توطئه میدید ....

در غریبی ناله ها کر دم کسی یادم نکرد ،
در قفس جاندادم و صیاد ازادم نکرد،
ضربه مردم چنان از زندگی سیرم نمود،
ارزوی مرگ کردم مرگ هم یادم نکرد