خوشا ان دل که دلدارش تو باشی

خوشا ان دل که دل دارش تو باشی
انیس و مونسو یارش تو باشی
سلام به همه بچه های با معرفت و همه اونای که گاهی بر حسب تصادف بر این دل نوشته گذر می کنن
صبح بود ساعتای ۶یا ۷ که مثل همیشه از خواب بیدار می شدم تو خواب یا بیداری یه کلماتی برزبان جاری بود بیدار که شدم ازشون خوشضم اومد بعد تصمیم گرفتم همشونو بنویسم نمی دونم شاعر خاصی داره یا از همون تراوشات ذهن خودمه ولی اون چه مهمه اینه که دوست داشتم برا همه بروبچ بذارمشون  شروع می کنم

بیا ای جان که جانانم تو باشی                 انیس و مونسو یارم تو باشی
بیا ای عشق که دل دارم تو هستی          دلیل بودنم ای جان تو هستی
بیا ای یار که غم خوارم تو بودی                ز هجر خود دل و جانو ربودی
بیا تا من کنم جان جان را فدایت                فدای ان قدمهای دو تایت
بیا دلدار من دل را تو بردی                        فروغ دیدده را ای جان تو بردی
اگر روزی ببینم روی ماهت                        کنم جان را فدای اون نگاهت
دل دیوانه من دیوانه ترشد                        زهجر روی تو اواره تر شد
نمی دانم چه سری دارد این دل                 چه احوال گرانی دارد این دل
یه روزی در کمال نا امیدی                         دگر روزت پر از عشق و امیدی
ندانی ای محمد راز این دل(حرف این دل)     که از اسرار حق می باشد این دل

این از کار من دیگه نوبت شماس که در مورذ این دل نوشته نظرات خودتونو بنویسید و سرور رو به دل ما مهمان کنید

---

البته باید یه تشکر خاص هم از ابجی خودم غزال بکنم بابت توجه خاصشون